|
 |
|
|
|
|
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
|
|
|
|
|
|
-
-
-
-
|
|
|
 |
 |
|
autor: Regina Misztela
Powrót
[ Wariatka]
nazwałeś mnie wariatką
za każdy dzień opłakiwania kiedy we mnie nie byłeś
takie nagrody teraz dostają najczulsze z najczulszych
nagie bardziej niż plakat na więziennych ścianach
a więc jestem wariatką ta przy której
uczyłeś się być mężczyzną
zbierałeś rumianek karmiłeś mlekiem z nieba
uda ubierałeś w gwiazdy
ramiona odchylałeś żeby lepiej słyszeć
całą miłość w przyspieszonym krwiobiegu
wariatka to słowo brzmi teraz tak dumnie
pelargonie w ogrodzie płaczą za moją skórą
pieściłeś nimi ciche jaskinie
a więc tylko tyle mi zostało
zapach z snów i modlitwa
o nowego kochanka
prawdziwego wariata
[jak to dumnie brzmi]
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
huśtawka
uczepiłam się twoich ust
czyniąc z nich huśtawkę
obłędu
śmieję się teraz jak dziecko
gdy mijam Twoje oczy
unosząc się
i
opadając
na huśtawce obłędu
z której jeszcze nie spadłam
Ewa Turska
|
|
|
