|   
 
|  | 
|  |  | 
 |  |  |  | -
 -
 -
 -
 -
 -
 -
 -
 -
 -
 
 
 -
 -
 -
 -
 -
 
 |  
 
|  |  | 
 |  |  |  | - -
 -
 -
 
 |  
 
 
 
 
 
 
 |  |  | 
|  |  |  autor: Piotr Kaczorowski
 
 Powrót
 
 
 ***
| siedziałem w Centrali schowany za barem, w rogu pod zdjęciami gołej starej baby z obwisłym biustem
 i szczotką klozetową na głowie pod zdjęciami ze
 spektakli performance
 
 paliłem papierosa piłem wodę z cytryną i lodem,
 jak dżin z tonikiem, choć od trzech lat nie piję
 życie na trzeźwo jest jak bycie na haju wszystko
 wydaje się nierealne
 
 miałem nogę założoną na nogę lewą rękę oparłem
 o poręcz fotela widząc tylko część buta fajne mam
 chyba buty takie typowe że aż nietypowe tak
 tandetne że aż oryginalne zimno mi było choć
 okno było zamknięte byłem trzeźwy samotny
 chłodny szorstki i trzeźwy miałem depresję i
 potrafiłem to wszystko znieść i byłem trzeźwy
 
 siedziałem paliłem patrzyłem
 
 obserwowałem
 
 podsłuchiwałem rozmowy zapamiętywałem gesty
 zamówienia kolor butów długość paznokci fryzury
 manierę picia piwa próbowałem coś wyczytać z ich
 min i tonu wypowiedzi
 
 siedziałem paliłem patrzyłem
 
 chciałem napisać wiersz
 
 
 |  |  | 
|  |  
| 
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |   |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  | huśtawka 
 uczepiłam się twoich ust
 czyniąc z nich huśtawkę
 obłędu
 
 śmieję się teraz jak dziecko
 gdy mijam Twoje oczy
 unosząc się
 i
 opadając
 
 na huśtawce obłędu
 z której jeszcze nie spadłam
 
 Ewa Turska
 |  
 
 
 |  |