|
 |
|
|
|
|
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
|
|
|
|
|
|
-
-
-
-
|
|
|
 |
 |
|
autor: Piotr Kaczorowski
Powrót
***
Moje miasto jak wulkan. Jak olbrzymka, dziewka
niepokorna stroi się w szaty utkane z mgły. Deszcz,
ciepły, wiosenny zmywa jej makijaż z wulgarnych
oczu po całonocnych harcach w parkach, na ulicach
i skwerach z duszkami. Rosa jak wódką, gorzka i
zimna, koi jej nerwy przed snem. Snem o zaszczytach.
świetności, perłach i chwale.
Ach, jak chciałbym zasnąć na twym łonie piszcząc
twe wnętrza, dziewko zużyta. Dziewko ulicy,
niewolnico żądz jakeś ty piękna. Jakże pragnąłbym
pieścić twe sutki. Starcze, pomarszczone. Olbrzymko
z nad Bystrzycy. Olbrzymko z koziego miasta.
Tyś pani, z której ust spijać chciałbym soki rozkoszy.
Widzieć twe odbicie w tafli kamienic mieniących się
wschodzącym słońcem. I czekać. Ach, czekać długo
wyczekiwanego gestu, aby stanąć z tobą w orszaku
bogini.
O dziewko, o zbereźnico, o westalko Afrodyty twe
imię sprawia, że uśmiech gości na mej twarzy. A oczy,
oczy zachodzą mgłą rozkoszy, na samą myśl o Tobie.
Olbrzymko z nad Bystrzycy. Niewolnico kozła. Twe
imię dziewko Lublin.
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
huśtawka
uczepiłam się twoich ust
czyniąc z nich huśtawkę
obłędu
śmieję się teraz jak dziecko
gdy mijam Twoje oczy
unosząc się
i
opadając
na huśtawce obłędu
z której jeszcze nie spadłam
Ewa Turska
|
|
|
