|
 |
|
|
|
|
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
|
|
|
|
|
|
-
-
-
-
|
|
|
 |
 |
|
autor: Piotr Kaczorowski
Powrót
***
I tysi±c tr±bek, bębenków i waltorni
zagra nad mym grobem. Sam biskup
wygłosi kazanie. A prezydent miasta
złoży wieniec i rzuci gar¶ć ziemi.
Kobiety będ± płakały i mówiły, umarł
jebaka nad jebaki. A ich mężowie będ±
się cieszyć, że skurwiel zdechł.
Brzózki chylić będ± gałęzie by osłonić
m± trumnę przed jesiennym rozpłakanym
deszczem. A wiatr umilknie cisz±
ujarzmion± w chryzantemach. A chmury
rozchmurz± swe czoło pomarszczone.
A ziemia położy się samotnym grobem.
I zasun±ł płytę. Umarłem.
Żyłem jak szmata. Umieram jak król.
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
hu¶tawka
uczepiłam się twoich ust
czyni±c z nich hu¶tawkę
obłędu
¶mieję się teraz jak dziecko
gdy mijam Twoje oczy
unosz±c się
i
opadaj±c
na hu¶tawce obłędu
z której jeszcze nie spadłam
Ewa Turska
|
|
|
