|
 |
|
|
|
|
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
|
|
|
|
|
|
-
-
-
-
|
|
|
 |
 |
|
autor: Mariola Badowska
Powrót
Dzieci
Bywa, że gdy kładą się spać
Cała nadzieja i beztroska świata zanika.
Odczuć można pewną impotencję mimiki twarzy,
Wreszcie mija ból hałasu i szum pytań,
Nie trzeszczy piaskownica w karku.
Jest cisza.
Oglądasz telewizję i uczysz się zabijać,
Kolekcjonujesz motywy i sposoby na śmierć.
Podczas, gdy w ich głowach jesteś Aniołem.
Jest cisza.
One wstają rano, wiążą buty i biegną do kościoła,
Biorą książki i uczą się być lepszym od ciebie.
Opiekują się starym kundlem i płaczą, gdy kona.
Pragniesz ciszy.
Dzieci mają to, czego nie masz ty-
Bezinteresowność bycia
I pasję silną i szczerą- aż do łez.
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
huśtawka
uczepiłam się twoich ust
czyniąc z nich huśtawkę
obłędu
śmieję się teraz jak dziecko
gdy mijam Twoje oczy
unosząc się
i
opadając
na huśtawce obłędu
z której jeszcze nie spadłam
Ewa Turska
|
|
|
