|   
 
|  | 
|  |  | 
 |  |  |  | -
 -
 -
 -
 -
 -
 -
 -
 -
 -
 
 
 -
 -
 -
 -
 -
 
 |  
 
|  |  | 
 |  |  |  | - -
 -
 -
 
 |  
 
 
 
 
 
 
 |  |  | 
|  |  |  autor: Mariola Badowska
 
 Powrót
 
 
 Wilk miał pilnować zagrody...Wstać! Czwarta królowa obłudy idzie.Odziana w purpurowy płaszcz z orłem na ramieniu.
 Gdzie jego korona, gdzie honor i dostojność?
 Toż to kaczor jest szary, opasły na cienkich nóżkach.
 
 Na kolana wilki!
 Paść przyszło na twarz przed jedzeniem.
 
 W marynarce mój orzeł agrafką przypięty...
 Żyje, odziany w koronę oporu.
 
 Wyję do kaczuchy, chcę ją pożreć.
 Lecz nie głód mnie ciśnie a żal.
 Toż ja! Wilk pilnować miałem zagrody!
 
 Gromadzą się wokół mnie Sarmaci,
 w kajdany zakuwają, orła wyrywają,
 agrafkę w serce wpinają. Śmieją się-obłudnicy!
 
 Kaczory z zagrody wypuszczone,
 uwolnić chcą i świnie !
 Rozpuszczone tałatajstwo
 sieje chaos i obłudę płodzi!
 Toż ja! Wilk pilnować miałem zagrody...
 
 W moherowej chatce winni jedzą rosół z orła...
 To mafia geriatryczna!
 dała nam te wzory!
 I przywódcę duchowego-Ojca Dyktatora!
 
 Na szycie kaczor wspiera kaczora.
 To już nie moja zagroda,
 Toż z góry tylko plunąć na to można.
 Wilk to psina marna-
 
 -nie upilnował zagrody.
 
 
 |  | 
|  |  
| 
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |   |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  |  |  
|  |  |  | huśtawka 
 uczepiłam się twoich ust
 czyniąc z nich huśtawkę
 obłędu
 
 śmieję się teraz jak dziecko
 gdy mijam Twoje oczy
 unosząc się
 i
 opadając
 
 na huśtawce obłędu
 z której jeszcze nie spadłam
 
 Ewa Turska
 |  
 
 
 |  |