|
 |
|
|
|
|
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
|
|
|
|
|
|
-
-
-
-
|
|
|
 |
 |
|
autor: Mariola Badowska
Powrót
Piosnka żałosna II
Przechodzisz już tak kolejny raz.
Szczujesz prośbą.
A ja wciąż mam nadzieję,
że potrzebujesz mnie.
Naiwność. To kolejny przymiot
jakim raczy mnie rzeczywistość.
Naiwność. To kolejny przymiot
jakim raczy mnie życie.
Już po raz setny odchodzisz i wracasz.
Setną łzę ronisz w złości.
A ja wciąż mam nadzieję,
że mogę ją otrzeć.
Bezradność. To kolejne uczucie,
które zamienia w kamień.
Bezradność. To kolejne uczucie,
które niszczy mnie.
Mija miesiąc, otaczają mnie ściany.
Nie dzwonisz.
A ja wciąż mam nadzieję,
że żyjesz dla mnie.
Pustka. To kolejny przymiot
jakim raczy mnie rzeczywistość.
Pustka. To kolejny przymiot
jakim raczy mnie życie.
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
huśtawka
uczepiłam się twoich ust
czyniąc z nich huśtawkę
obłędu
śmieję się teraz jak dziecko
gdy mijam Twoje oczy
unosząc się
i
opadając
na huśtawce obłędu
z której jeszcze nie spadłam
Ewa Turska
|
|
|
