|
 |
|
|
|
|
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
|
|
|
|
|
|
-
-
-
-
|
|
|
 |
 |
|
autor: Mariola Badowska
Powrót
Patriocie piosenka ta ...
Rosną w Polsce rowy , kopią je maturzyści.
Dzielnie walczą z Matką Ziemią. Przesypując.
Tyle nas ginie co dzień. Boże rozumiesz ?
Daj nam po odznace zasłużenia.
Daj nam po orzełku białym.
Pękają w Polsce więzienia.
Dzielnie okupują je sfrustrowani. Podbijając.
Tyle nas ginie co dzień. Boże rozumiesz ?
Daj nam po odznace zasłużenia.
Daj nam po orzełku białym.
Tętnią w Polsce bary i monopole.
Dzielnie tłoczą się tam niedoszli bohaterowie. Walcząc.
Tyle nas ginie co dzień. Boże rozumiesz ?
Daj nam po odznace zasłużenia.
Daj nam po orzełku białym.
Ach, jak przyjemnie jest walczyć w wolnej Polsce.
Z bezrobociem, biedą, bezradnością. Płacząc.
Tyle nas ginie co dzień. Boże rozumiesz ?
Daj nam po odznace zasłużenia.
Daj nam po orzełku białym.
Nie jestem kolejnym ochotnikiem do tej wojny.
Nie stawie się w szeregu z innymi. Umierając.
Tyle nas ginie co dzień. Boże rozumiesz ?
Daj nam wolność ducha.
Daj dziecięcą beztroskę...
Rzeczpospolita Strachu.
u progu ratuszu stoję bez ruchu
ślepo ku wieży wzrok zatapiam
patrzę tak co dzień,
od świtu do nocy
a rzęsy zimny śnieg oprószy
lub słońce rozjaśni na trochę
patrzę na wieże dziś-dzień mroźny
jak Polska powiewa niewiedzą
że nucę hymn już setny raz
odmarzają mi dłonie
usta znów przygryzam z głodu
a z wierzy ni grosz nie skapnie
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
huśtawka
uczepiłam się twoich ust
czyniąc z nich huśtawkę
obłędu
śmieję się teraz jak dziecko
gdy mijam Twoje oczy
unosząc się
i
opadając
na huśtawce obłędu
z której jeszcze nie spadłam
Ewa Turska
|
|
|
