|
 |
|
|
|
|
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
|
|
|
|
|
|
-
-
-
-
|
|
|
 |
 |
|
autor: Mariola Badowska
Powrót
Dzień, w którym
["Kiedy czegoś gorąco pragniesz,
cały wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu."]
Paulo Coelho
Szliśmy dziś znów zgodnie chodnikiem,
[Ach, ta szara cholera.]
na czarno ubrani. Myśląc,
jakby to słodko było
zawisnąć na rubinowym drzewie.
Gdzie wiatr i grawitacja
zgodnie by igrały z nami.
[Ach, kark by tylko odrobinę bolał
i raz strzyknął.]
Szliśmy dalej razem
lewitując odrobinę.
A może nam poczekać?
aż śnieg spadnie.
[Biało, jasno będzie,
jakby w niebie.]
Słodko kłamać na wzajem się możemy,
że stąpamy lekko po chmurach i...
[...i ten piękny odcień
czerwieni możemy im podarować.]
Ciała blade jak płatki-
niewidoczne na śniegu.
Materia żyletki zimna-
jak śnieg, jak my. Niewyczuwalna.
Bylibyśmy niebem.
[Nasze niebo wysłane byłoby
namiętną czerwienią.]
Idziemy i śnimy
o naszej huśtawce, o niebie.
Ach, jak oboje pragniemy mieć odwagę...
[Ach, jak oboje czekamy na dzień,
w którym naszym losem
rządzić będziemy tylko my.]
Idziemy co dzień tym samym chodnikiem.
Czekamy na dzień, w którym
pragnienia będą odważne.
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
huśtawka
uczepiłam się twoich ust
czyniąc z nich huśtawkę
obłędu
śmieję się teraz jak dziecko
gdy mijam Twoje oczy
unosząc się
i
opadając
na huśtawce obłędu
z której jeszcze nie spadłam
Ewa Turska
|
|
|
