|
 |
|
|
|
|
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
|
|
|
|
|
|
-
-
-
-
|
|
|
 |
 |
|
autor: 2em
Powrót
W odbiciu siebie
jedn± nog± stoję na obu brzegach
rzeki Nigdy lub Zawsze
szczerze u¶miechniety
od kamienia niepoznania
do kamienia pogodzenia
tak relatywnych
że mogły by być też życiem
chyba coraz mniej jest we mnie
mnie samego
mijanego codziennie
na chodniku zażenowania
i nadziei że to może nie ja
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
hu¶tawka
uczepiłam się twoich ust
czyni±c z nich hu¶tawkę
obłędu
¶mieję się teraz jak dziecko
gdy mijam Twoje oczy
unosz±c się
i
opadaj±c
na hu¶tawce obłędu
z której jeszcze nie spadłam
Ewa Turska
|
|
|
